هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله...

باز هم حیله به دنبال شکار افتاده
گره تازه ای این بار به کار افتاده

گرگ خونخوار لباس گله را پوشانده
پرده کعبه رخ حرمله را پوشانده

هدف این جریان تفرقه انداختن است
باز انگیزه این قوم جمل ساختن است

جهل این قوم به پیراهن گل، لک انداخت
ناگهان در دل هر رکعتشان شک انداخت

خون حق می‌چکد از پنجه این قوم پلید
می‌رسد سلسله این سلفی‌ها به یزید

آتش معرکه از گور یهود است دگر
وقت رسوا شدن آل سعود است دگر

خوابتان برده مگر مدعیان "الکی"
ای شما معتقد راه و نشان "الکی"

چه بلایی به سر دین شما آمده است
چه خطایی‌ست که از دست شما سر زده است

حمله بر حرمت فرزند پیمبر کردید
غصّه فاطمه(س) را چند برابر کردید

آسمان هست پرم بسته شود می‌میرم
عمه عشق، حرم‌بسته شود می‌میرم

رهبر گرگ که سر دسته شود، واویلا
ما نمردیم حرم بسته شود، واویلا

بشتابید علی‌ها که گلوتان سپر است
در کمان نوه حرمله تیر سه‌پر است

ما نمردیم که آشفتگی آغاز شود
باز هم پای حرامی به حرم باز شود

پرچم سبز ولی‌نعمتمان تا بالاست
ذوالفقار است که در دست ابوحامدهاست

سینه ما سپر تیر و سنان می‌گردد
راه ما ختم به آغوش جنان می‌گردد

فاطمیون همگی حامی مکتب هستند
پاسبان حرم حضرت زینب(س) هستند

گرچه کشتید ولی فاتح دیگر داریم
ما محال است که دست از شهدا برداریم

غیرت خون علی(ع) در رگ ما هست هنوز
شمر نابود شد و کرببلا هست هنوز

آه مظلوم بر این دامنتان می‌گیرد
آتش شیعه به پیراهنتان می‌گیرد

می‌رسد منتقم خون خدا از این راه
هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

(شعرخوانی صابر خراسانی در مراسم یادبود شهدای مدافع حرم لشگر فاطمیون)

شرح اسلام ناب از دیدگاه امام خمینی (ره) - بخش دوم

بسم الله الرحمن الرحیم

یا من هو رب کل شیء...

یا من هو اله کل شیء...

خدایی داریم پروردگار همه چیز و همه کس

نه تنها خدای منِ مسلمان است، نه تنها خدای آن زن مسیحی یا آن مرد یهودی...خدا، خدای همه است، هدایت همه بشریت را می خواهد، سعادت همه بشریت را می خواهد...

دین اسلام و برنامه ی شریعت برای هدایت تمامی انسان هاست تا آنها را به درجات عالی انسانیت رساند، به آنچه درجه اعلای کمال انسان است.

و این مهم با عدالت تحقق می یابد، عدالتی که در تمامی ابعاد وجودی انسان نهادینه شود و هر انسان قاضی خود باشد به خود اجازه تعدی به حقوق دیگران را ندهد از نزدیکترین افراد چون همسر و فرزند تا دوستان و همسایگان.

عمل به شریعت اسلام انسان را در تمام ابعاد وجودی رشد می دهد و انسانی عادل می سازد که هم اساس و بنیان اعتقاداتش براساس عدل و عدالت است، هم رفتار و منشی عادلانه دارد و هم ظاهرش براساس عدالت است.

اما منظور از عدل چیست؟

مولا علی (ع) در حکمت 437 نهج البلاغه می فرمایند: «عدالت هر چیزی را در جای خود می نهد» و عدالت را تدبیر عمومی مردم می دانند.

پس آنچه همه چیز را بر سر جای اصلی و درست خود قرار می دهد، عدالت است. اما این جای درست را چه تعریف می کند؟ چه کسی جز پروردگار جهانیان می داند که جای درست هر چیزی در عالم کجاست؟ با عمل به شریعتی که هدیه ای از سوی پروردگار برای هدایت و سعادت ماست، می توان عدالت را جاری و ساری ساخت، شریعتی که برای تمامی دوران زندگی انسان، از پیش از ایجاد نطفه تا پس از مرگ برنامه دارد و برای یک آن انسان را به حال خود وا نمی گذارد. نه تنها برای زندگی شخصی انسان که برای زندگی اجتماعی او نیز برنامه دارد و با تنظیم تمامی اصول و ارکان اداره ی یک جامعه براساس حکومتی اسلامی عدالت را نه تنها در وجود انسان که در شریان وجودی جامعه و عالم به جریان درمی آورد و عالمی می سازد که در آن همه چیز بر محور عدالت است. پیروی از دین، خود به خود عدالت را حاکم می کند. اما اکنون که براساس تفکر و فلسفه ی غربی، انسان خود را تعیین کننده ی جایگاه هر چیزی در عالم می داند و شریعت غیرالهی در برابر شریعت الهی قرار گرفته است، غرب از سویی انسان را در محوریت عالم قرار داده و از سویی دیگر داعیه دار عدالت نیز هست. نظام اومانیستی غرب همانطور که برای همه چیز تعریفی بر مبنای بنیان های باطل خود قائل است، برای عدالت هم تعریفی دارد و نظام حاکم بر جهان را از دید خود بسیار عادلانه می داند.

هیهات که این عدالت با آن عدالتی که رب اعلی در ملک و ملکوت برای انسان قائل است، فرسنگ ها فاصله دارد...